Graag willen wij met onze organisatie toch eens een gevoelig onderwerp ter sprake brengen. Dit onderwerp is al enkele jaren een probleem bij heel wat van onze jeugdspelers. De afgelopen maanden zorgt dit opnieuw meer en meer voor problemen binnen onze werking.

Hoe gaan wij, tafeltennissers, om met onze sterke competitie-spelende jeugd? Ik heb badminton gespeeld in competitie, voetbal, tennis, … het is dus wel degelijk mogelijk voor mij om de verschillende sporten te vergelijken. In elke sport is er een competitie op niveau voor de jeugdspeler.

Kijken we naar het buitenland? Dan zien we in Nederland een jeugdcompetitie tafeltennis op landelijk niveau in de namiddag. In andere landen zijn er dan weer speeluren in de namiddag voor volwassenen en jonge spelers. In België…kunnen we starten om 19u op zaterdag of om 20u tot 20u30 op vrijdag.

Concreet nu:

• Afgelopen weekend een berichtje van een mama…ik ga mijn dochter laten uitslapen, ze kan niet komen naar de training op zondag om 10.00, want we zijn pas om 01.30 thuisgekomen en ze was heel moe (ze = 13 jaar oud spelende in landelijke).
• In hetzelfde weekend…Pieter, onze zoon was pas thuis om 03.00 in de nacht. Hopelijk kan hij morgen nog wat studeren en neemt hij dat niet de hele week (onze zoon = 15 jaar oud spelende in nationale).
• Afgelopen week…Pieter, mijn zoontje steekt er nu al bovenuit in de hoogste reeks van de competitie. Moeten wij met hem (hem = 8 jaar oud) nu al competitie bij de volwassenen gaan spelen? Daar is hij toch te jong voor na een hele week school?
• Een aantal weken geleden nog – Wij gaan hem (D2 van 12 jaar oud) dit jaar geen competitie laten spelen. Bij de jeugd heeft hij niks te zoeken en het is onverantwoord dat hij nog staat te spelen om 23u30 tegen allemaal volwassenen.

Dit zijn maar enkele voorbeelden van de laatste maand. Als papa van een 8 jarige “talentvolle” zoon begin ik me toch ook zorgen te maken. De laatste jaren heb ik heel wat spelers vroeg volwassenen laten spelen maar de tranen staan hen na 22u meer in de ogen dan het plezier. Ik heb dat altijd onverantwoord gevonden maar er waren gewoon geen andere oplossingen voor talentvolle spelers. Moeten we hier niet dringend iets aan gaan doen? Moeten we niet dringend eens ons competitieformat bekijken? Deze problematiek is trouwens niet nieuw! Ik speelde zelf al volwassencompetitie in de week in de provincie Antwerpen op mijn 14 jaar en lag dan om 01.00 in bed. De dag erna was het school…maar ik moest wel spelen want mijn ploeg had me nodig. De volgende dag vielen mijn ogen dicht op de schoolbanken. Onzin toch om onze jeugd zo te behandelen?

Enkele suggesties:

• Jeugdcompetitie verplicht maken tot aan juniors – spelende op zaterdagvoormiddag – uitzondering maken vanaf dat ze B speler zijn/worden.
  • Geen noodzaak meer om al vanaf E2/E0 volwassencompetitie te moeten spelen
• Landelijke jeugdcompetitie invoegen met stijgen en dalen
• Damescompetitie naar zondag verplaatsen met kleinere reeksen van 6 ploegen. In de terugronde terug herverdelen. 1 keer spelen tegen elke ploeg in heenronde, 1 keer spelen tegen elke ploeg in terugronde.
  • Geen overlapping meer tussen dames en heren + damescompetitie dynamischer maken
• Thuisploeg beslist in nationale in landelijke of ze starten om 14.00 – 15.00 tot 19.00. Ik begrijp dat het niet evident is om ineens alles om te draaien maar op deze manier is toch niet elke wedstrijd op zaterdagavond laat gedaan.
• Nadenken over het format van wedstrijden
  • Minder wedstrijden op een avond?
  • Afgelopen bij 9?
  • …

Dit zijn maar enkele zaken om te bekijken en elke wijziging heeft voor en nadelen. Indien we echter onze jeugd willen behouden en op niveau willen laten spelen…dan zijn wijzigingen noodzakelijk. Trouwens…los van onze jeugd? Komt u graag elke week thuis om 2u in de avond wanneer u op verplaatsing speelt in nationale? Is het normaal om op zaterdag om 2u thuis te komen en op zondag om 9.00 in Louvain La Neuve te staan voor een volgend tornooi?

Daarnaast zijn ook de “volwassen spelers” ook vaak nog eens misnoegd omdat ze moeten spelen tegen jeugd. Die kinderen roepen zoveel…ja hoor dit hoort bij hun jeugdontwikkeling aangezien dit op de tornooien, nationaal en internationaal, vaak wel als normaal wordt beschouwd. Een ander vb. een jeugdspeler van ons nam in provinciale een time-out. Geroep en een scheldpartij dat er over hem heen ging. Wat leren wij nu net onze jeugd, neem een time-out wanneer je dat nodig hebt, want dat hoort bij de sport. “Zucht”…moeilijk hoor, jeugd in tafeltennis.

Iedereen spreekt graag over jeugdwerking! Maar wat zijn we met jeugdwerking zonder een kader waarin we de jeugd de juiste kansen kunnen geven? Onzin toch?

Wat denken jullie? Wie geeft er mee zin aan onze jeugd?